عرابی, سید محمد ا, عابدی, رحیم. (1390). رابطه هماهنگی بین استراتژی‌های مالی، سرمایه‌گذاری، تأمین مالی، تقسیم سود و سرمایة در گردش با عملکرد
سازمانی: شرکت داروسازی اکسیر. پژوهش‌های مدیریت در ایران, 15(4), 1-27. doi: -
سید محمد ا عرابی; رحیم عابدی. "رابطه هماهنگی بین استراتژی‌های مالی، سرمایه‌گذاری، تأمین مالی، تقسیم سود و سرمایة در گردش با عملکرد
سازمانی: شرکت داروسازی اکسیر". پژوهش‌های مدیریت در ایران, 15, 4, 1390, 1-27. doi: -
عرابی, سید محمد ا, عابدی, رحیم. (1390). 'رابطه هماهنگی بین استراتژی‌های مالی، سرمایه‌گذاری، تأمین مالی، تقسیم سود و سرمایة در گردش با عملکرد
سازمانی: شرکت داروسازی اکسیر', پژوهش‌های مدیریت در ایران, 15(4), pp. 1-27. doi: -
عرابی, سید محمد ا, عابدی, رحیم. رابطه هماهنگی بین استراتژی‌های مالی، سرمایه‌گذاری، تأمین مالی، تقسیم سود و سرمایة در گردش با عملکرد
سازمانی: شرکت داروسازی اکسیر. پژوهش‌های مدیریت در ایران, 1390; 15(4): 1-27. doi: -
رابطه هماهنگی بین استراتژی‌های مالی، سرمایه‌گذاری، تأمین مالی، تقسیم سود و سرمایة در گردش با عملکرد
سازمانی: شرکت داروسازی اکسیر
1استاد گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
2استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده
این مقاله الگوی ترکیبی را برای هماهنگی بین استراتژی مالی و زیر سیستم‌های آن، شامل استراتژی سرمایه‌گذاری، استراتژی تأمین مالی، استراتژی تقسیم سود و استراتژی سرمایة در گردش ارائه می‌دهد. بررسی تئوری‌های مدیریت استراتژیک مشخص می‌کند که الگوهای هماهنگی استراتژیک را می‌توان در سه الگو دسته‌بندی کرد:
1- الگوی عقلایی
2- الگوی طبیعی
3- الگوی ترکیبی
الگوی ترکیبی مبتنی بر نگرش فرایندی به مدیریت استراتژیک است که در آن اجرای استراتژیک تابعی از تدوین (کانون توجه داخلی/ خارجی) و کنترل (کم/زیاد) است. در این تحقیق بر‌مبنای الگوی ترکیبی، استراتژی‌های مالی و زیر سیستم‌های آن گونه‌شناسی شدند. سپس هماهنگی بین گونه‌های مختلف استراتژی‌های مذکور مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از استراتژی تحقیق موردی، شرکت داروسازی اکسیر انتخاب شد و گونه‌های استراتژی‌های مالی و زیر سیستم‌های آن با استفاده از صورت‌های مالی حسابرسی شده برای سال‌های 1380 تا 1387 محاسبه شدند.
نتایج نشان می‌دهد که عملکرد شرکت (نسبت Q توبین و ROA) در زمانی‌که گونة استراتژی مالی شرکت، میانه‌رو متمایل به خطرپذیری است، بیش‌تر از زمانی است که گونة استراتژی مالی آن میانه‌رو متمایل به خطرگریزی است. هم‌چنین نتایج نشان می‌دهد در سال‌هایی که هماهنگی بین عناصر استراتژی‌های مالی بیش‌تر است، عملکرد شرکت (نسبت Q توبین و ROA) نیز بهتر است.
ابتدای صفحه